Krioterapia to rodzaj leczenia, tzw. zimolecznictwa. To znaczy kuracja temperaturą poniżej 0 stopni Celsjusza. Ten model leczenia dzieli się na dwa rodzaje – krioterapię miejscową i krioterapię globalną. Miejscowa bazuje na przyłożeniu do ciała swoistego aplikatora, jaki ma niezwykle niską temperaturę. Ta temperatura dostarczana pozostaje do miejsca chorego. Pełny zabieg powtarzany jest kilkukrotnie w ciągu jednego cyklu. Jego celem jest zamrożenie zawartości komórek.
To skutkuje, że trzaskają otoczki biologiczne, a to z kolei wymusza destrukcję tkanki. Krioterapię miejscową używa się z reguły do leczenia przemian skórnych (łagodnych i złośliwych), metamorfoz pokazujących się na błonach śluzowych, bądź nawet anihilacji zmian początkowych rakowatych w jamie brzusznej. Krioterapia całkowita – wymieniony sposób leczenia bazuje na poddaniu pełnego ciała przez niesłychanie krótki okres czasu – optymalnie do trzech minut – pod oddziaływanie niskich temperatur, których przedział wacha się od minus 160 do minus 100 stopni Celsjusza.
Globalną od miejscowej odróżnia to, iż dobrze używana nie niszczy tkanek. Celem zabiegu jest dostarczenie organizmowi stosownej dawki stresu fizjologicznego. Ma niemniej jednak ona pewną skazę – w wielu przypadkach wywiera skutki uboczne, bo, aż 20% pacjentów musi zatrzymać terapię krioterapii globalnej. Alternatywą w leczeniu może być akustyka. O nieniniejszej odmianie jednakże warto poczytać więcej na innych stronach Internetu, gdzie zagadnienie będzie w pełni wyczerpane i omówione.